Trucks
Η ορεινή πολιτεία της Santa Catarina, στη νότιο Βραζιλία, δεν είναι ξακουστή όπως οι περίφημες παραλίες και ζούγκλες της χώρας. Ακόμα κι έτσι, η Serra Catarinense είναι πανέμορφη σε όλες τις πτυχές της. Η φύση δημιούργησε κορυφές, φαράγγια και ποτάμια και ο άνθρωπος με τη σειρά του προσέθεσε οπωρώνες, αμπέλια και γραφικές πόλεις. Η περιοχή είναι γνωστή σε αυτή τη χώρα για να μήλα της αλλά και για το ψυχρό κλίμα που διαφέρει από το κλίμα της υπόλοιπης χώρας. Οι τουρίστες που επισκέπτονται την περιοχή, συχνά διαμένουν σε μέρη των οποίων το όνομα περιέχει συνθετικά όπως “κρύο” και “χιόνι”.
Για τον Aldinan Cézar Rodrigues, η περιοχή αυτή είναι η πατρίδα του. Γεννήθηκε στην πόλη Otacílio Costa, η οποία, όπως εξηγεί, είναι ο τόπος που διαμένει μέρος της οικογένειας και των συγγενών του. Εκεί επίσης γεννήθηκε το όνειρό του, να γίνει οδηγός φορτηγών. Ο πατέρας και ο θείος του οδηγούσαν τα δικά τους φορτηγά και στα δρομολόγιά τους έπαιρναν μαζί τον Aldinan και τον ξάδερφό του. Ο Aldinan θυμάται: “Μου άρεσαν πολύ αυτά”. “Η ελευθερία του δρόμου, η γνωριμία με νέους τόπους και με νέους ανθρώπους, αυτά ήταν που με έκαναν να θέλω να γίνω κι εγώ οδηγός φορτηγού.”
Μιλά με νοσταλγία για την παιδική του ηλικία και τις άλλες ασχολίες του χωριού, όπως το σκαρφάλωμα δέντρων και το κολύμπι στο ποτάμι.
“Η φύση για εμένα σήμαινε τα πάντα. Και αυτό εξακολουθεί να ισχύει. Αυτές τις ημέρες μαζευόμαστε με την οικογένεια όποτε έχω τη δυνατότητα, για να πάμε για ψάρεμα ή απλώς για να μείνουμε λίγες ημέρες στο εξοχικό.”
Ο 50χρονος έχει διατελέσει οδηγός φορτηγού για περίπου 20 χρόνια. Όταν ήταν νεότερος, είχε μείνει μερικά χρόνια σε μεγαλύτερες πόλεις, εργαζόμενος σε οικοδομές, όμως δεν σταματούσε να επιστρέφει στη γενέτειρά του και στην εργασία που αγαπά. Στην Palmeira, δώδεκα χιλιόμετρα από την πατρίδα του Aldinan, βρίσκεται ο εργοδότης του, η εταιρεία Silpar, το τμήμα logistics της βιομηχανίας χημικών Avanex. Ο Aldinan φορτώνει ολόκληρα βυτία θειικό οξύ για τη μεταλλουργία ή θειούχο αργίλιο για επιχειρήσεις βιολογικού καθαρισμού νερού, και ξεκινά για τις παραδόσεις του.
Ένα από τα τυχερά του και κινείσαι στους δρόμους αυτής της περιοχής της Βραζιλίας είναι το εκπληκτικό τοπίο, και όχι μόνο κατά μήκος του αυτοκινητόδρομου SC-390. Διασχίζει την οροσειρά της Serra do Rio do Rastro και κατεβαίνει με διαδοχικές στροφές από περίπου 1.400 μέτρα υψόμετρο στη στάθμη της θάλασσας και τις μεγαλύτερες παράκτιες πόλεις της Santa Catarina. Η ίδια η ανάβαση και κατάβαση προς και από την οροσειρά, προσελκύει πολλούς τουρίστες από τη Βραζιλία αλλά και από γειτονικές χώρες όπως η Ουρουγουάη και η Αργεντινή, οι οποίοι συχνά επισκέπτονται την περιοχή με μοτοσικλέτες. Αλλά, όπως επισημαίνει και ο Aldinan Cézar Rodrigues, ο δρόμος σε καμία περίπτωση δεν είναι ονειρικός για όλους τους οδηγούς.
“Έχω δει οδηγούς φορτηγών να πανικοβάλλονται μόλις δουν τη Serra do Rio de Rastro για πρώτη φορά, να σταματούν τα φορτηγά τους στην πρώτη απότομη στροφή, να τα παρατούν επιτόπου και να φεύγουν με τα πόδια.”
Ο ίδιος ο Aldinan λέει ότι ποτέ δεν δίστασε να κινηθεί στον SC-390 ή οποιονδήποτε άλλο από τους δρόμους της περιοχής. Αυτό ωστόσο δεν σημαίνει ότι έχει άγνοια κινδύνου. “Όταν κινούμε σε δρόμους με μεγάλη κλίση και πολλές στροφές, η προσοχή μου είναι αυξημένη. Το φορτηγό είναι βαρύ και το φορτίο επικίνδυνο. Μια αιφνίδια συνάντηση με αντίθετα ερχόμενο φορτηγό σε μια κλειστή στροφή, μπορεί να αποβεί επικίνδυνη, τόσο για το δικό μου φορτηγό όσο και για το αντιθέτως ερχόμενο. Εμείς δεν μεταφέρουμε μήλα ή ξυλεία” λέει.
Όπως και οι συνάδελφοι του που μεταφέρουν μικρότερα φορτία, έτσι και ο Aldinan έχει παρακολουθήσει ειδική εκπαίδευση για τις μεταφορές του. “Μαθαίνουμε πώς συμπεριφέρεται το κάθε προϊόν και ποια η αλληλεπίδρασή του με τη φύση. Πώς θα πρέπει να εξουδετερωθεί εάν τυχόν έρθει σε επαφή με τη φύση,” λέει και εξηγεί: “Όλα τα προϊόντα επηρεάζουν την ατμόσφαιρα και το νερό με συγκεκριμένο τρόπο. Η διακίνηση χημικών δεν έχει να κάνει απλά με τη μεταφορά ενός αντικειμένου από το σημείο A στο σημείο B. Πρέπει να έχεις γνώση του προϊόντος έτσι ώστε, σε περίπτωση ατυχήματος, να γνωρίζεις ότι πρέπει είτε να καλέσεις την αστυνομία, την πυροσβεστική ή ότι απαιτείται ακόμα και ο αποκλεισμός της περιοχής. Ευτυχώς, μετά από σχεδόν 20 χρόνια στο επάγγελμα, δεν αντιμετώπισα κανένα ατύχημα” λέει.
Όπως αποδείχθηκε, το σημερινό δρομολόγιο του Aldinan κατά μήκος του SC-390 ολοκληρώνεται στο σημείο όπου αρχίζει το κατηφορικό κομμάτι του αυτοκινητόδρομου. Οι κώνοι σε συνδυασμό με τους αναλάμποντες φάρους εφιστούν την προσοχή του Aldinan στον τροχονόμο ο οποίος εξηγεί ότι υπάρχει προσωρινή αναστολή της κυκλοφορίας όλων των φορτηγών άνω των έξι τόνων. Το Volvo VM 330h του Aldinan ζυγίζει 6,5 τόνους.
“Με όποιον τρόπο κι αν το δεις, ολόκληρη η χώρα εξαρτάται από τους οδηγούς φορτηγών. Εμείς παραδίδουμε όλα όσα βλέπετε, όσα τρώτε και όσα φοράτε.”
Αιτία της διακοπής της κυκλοφορίας είναι σοβαρές ρωγμές στην επιφάνεια του σκυροδέματος στο κατηφορικό τμήμα της διαδρομής, οι οποίες σε συνδυασμό με τις πολυήμερες βροχές, έχουν αυξήσει τον κίνδυνο ατυχημάτων για τα βαρύτερα οχήματα.
Ο Aldinan δεν προβληματίζεται ιδιαίτερα από αυτή την εξέλιξη. Απλά θα χρειαστεί να βρει κάποια εναλλακτική διαδρομή προκειμένου να κατηφορίσει προς τα πεδινά. Αφού ξεμουδιάσει και χαζέψει λίγο την ομορφιά του τοπίου, ο Aldinan επιστρέφει στη θέση οδήγησης και ετοιμάζεται να συνεχίσει το δρομολόγιο μέσω χωματόδρομου. “Γι' αυτό εξακολουθώ να λατρεύω αυτή τη δουλειά. Κάθε ημέρα είναι διαφορετική και πάντα θα υπάρχουν εκπλήξεις” σημειώνει.
Η κάθοδος μέχρι τη στάθμη της θάλασσας από χωματόδρομους σημαίνει αφ' ενός ότι ο Aldinan θα αποφύγει το ραγισμένο σκυρόδεμα του SC-390 αλλά και αφ' ετέρου ότι οι συναντήσεις με αντιθέτως ερχόμενα οχήματα θα γίνονται σε περάσματα με ακόμα λιγότερο χώρο. Και όλα αυτά θα συμβαίνουν σε δρόμους γεμάτους λακούβες.
“Η οδήγηση του φορτηγού γίνεται απολαυστική σε χωματόδρομους με πολλές αλλαγές κλίσης και με περάσματα από στενές γέφυρες. Είναι πολύ απολαυστικό στην οδήγηση και πολύ άνετο. Ένα καλό περιβάλλον εργασίας” λέει ο Aldinan, ο οποίος διαθέτει πολλές δεκαετίες εμπειρίας στην οδήγηση φορτηγών Volvo. “Το πρώτο Volvo που οδήγησα ήταν το μικρό NL 340. Ήταν πολύ δυνατό, αλλά σε σύγκριση με το Volvo VM που οδηγώ σήμερα, η διαφορά είναι τεράστια” λέει.
Κατά την κίνηση από τον παρακαμπτήριο δρόμο, ο Aldinan περνά τόσο κοντά από τους οπωρώνες που σε κάποια σημεία θα μπορούσε να κόψει μήλα απλώνοντας το χέρι από το παράθυρο. Αν και όχι τόσο μεγαλειώδης όσο η κατάβαση από τον SC-390, η εναλλακτική διαδρομή δεν παύει να έχει τη δική της φυσική ομορφιά. Όταν σβήνει για λίγο τον κινητήρα, επικρατεί απόλυτη σιωπή πέρα από το θρόισμα των φύλλων και το χαρακτηριστικό τσίρισμα του seriema, ενός πτηνού της περιοχής.
Αναλογιζόμενος για μια στιγμή τον δικό του ρόλο μέσα στο γενικότερο πλαίσιο του κλάδου των μεταφορών, ο Aldinan έχει την αίσθηση ότι γενικά, οι οδηγοί φορτηγών στη Βραζιλία δεν τυγχάνουν της αναγνώρισης που δικαιούνται. “Με όποιον τρόπο κι αν το δεις, ολόκληρη η χώρα εξαρτάται από τους οδηγούς φορτηγών. Εμείς παραδίδουμε όλα όσα βλέπετε, όσα τρώτε και όσα φοράτε.”
Silpar Transportes Rodoviários Ltda
Ίδρυση:
2001.
Ιδιοκτήτης:
Grupo Avanex.
Αριθμός εργαζομένων:
24 οδηγοί και 5 άτομα προσωπικό γραφείου.
Αριθμός φορτηγών:
26, από τα οποία τα 24 είναι Volvo.
Μοντέλα φορτηγών Volvo:
VM260, VM330, VM270, FH440, FH460, FH540.
Βάρος συνδυασμού οχήματος:
41 τόνοι.
Κύρια φορτία:
Χημικά για τον μεταλλουργικό κλάδο και για μονάδες βιολογικού καθαρισμού.